Fotograferen: wat is er eigenlijk leuk aan?
Om maar te beginnen met het antwoord op de vraag in de titel: wat er leuk is aan fotograferen, is voor iedereen persoonlijk. Verwacht dus ook geen feitelijk en met statistieken en cijfers onderbouwd antwoord op de vraag.
Waar ik wel antwoord op tracht te geven, is de vraag waarom ik fotograferen zo leuk vindt. Een artikel met een sterk persoonlijke tint dus deze keer. Ik hoop wel dat het anderen inspireert ook (meer) te gaan fotograferen.
Over mij
Allereerst een kleine introductie, voor diegenen die mij niet kennen. Ik ben 35 lentes jong, geboren en getogen in het prachtige Flevoland en dochter van een akkerbouwer. Ik heb mijn man weten te overtuigen voor mij naar Flevoland te verhuizen en we wonen alweer heel wat jaren met plezier samen.
Fotografie is wat ons heeft samengebracht. Meteen het eerste argument om te gaan fotograferen dus! Hoe dat ging, werd zelfs opgepikt door De Stentor.
Ik ben begonnen met fotograferen omdat ik herinneringen wilde vastleggen, vereeuwigen. Toen ik mijn eerste camera aanschafte, wilde ik me wat meer verdiepen in de basiskennis van fotografie en zo ben ik begonnen met het fotograferen van eigenlijk alles om mij heen. De werkzaamheden op het land, de bloemen in de tuin, de landschappen en zo ontstond een veel bredere interesse in fotografie.
Ik deed meer ervaring op, kocht door de jaren heen steeds betere apparatuur en ik leer nog elke dag bij. Zoals veel fotografen zeggen: de beste foto moet je nog maken.
In 2017 kwam er een kink in de kabel in de vorm van een rughernia. Nu, ruim 3,5 jaar verder, heb ik iets meer problemen in de wervelkolom dan alleen die rughernia en ben ik fysiek dusdanig beperkt dat ik veel minder kan fotograferen. Echter, het heeft ook de betekenis van fotograferen voor mij veranderd. Hoe, dat vertel ik verderop in dit artikel.
Fotografie: wat is het?
Fotografie is feitelijk niets anders dan het vastleggen van een ultrakort momentje, afhankelijk van je sluitertijd. Op het moment dat de sluiter weer dichtgaat, is het moment historie. Waarom dan niet filmen? Dan heb je bewegend beeld, je kunt in één shot van alles belichten en je hebt er bovendien audio bij. Veel completer dus.
Filmen vind ik zeker leuk, maar mijn passie ligt toch echt bij fotografie. Ik vind het leuk als juist die ene foto een heel verhaal verteld, maar ook een stukje aan de verbeelding overlaat. Hier speelt compositie een hele belangrijke rol.
Ook het technische aspect van fotografie vind ik een leuke uitdaging. Het bepalen van de instellingen om precies dat resultaat te krijgen wat ik voor ogen heb. Zeker bij onderwerpen die niet op commando stil blijven zitten, is het de sport dat ook in één keer goed te doen. Dat lukt je alleen maar met basiskennis en veel oefening, dat laatste stimuleert weer de motivatie om vaker te fotograferen.
Kortom, in fotografie zit een hoop uitdaging. Het is niet alleen maar op een knopje drukken.
IJsvogel met braakbal. Deze foto vertelt een duidelijk verhaal, zij het niet zo heel smakelijk.
IJsvogel, Oostvaardersplassen.
f6.3, ISO 400, 1/800 sec.
Landschapsfotografie is best een uitdaging, want hoe trek je de aandacht van de kijker? In dit geval maakt de sluierbewolking de lucht interessanter en trekt je nog meer naar de kliffen toe. Wat ligt er achter de kliffen?
Cliffs of Sleave League, Ierland
f10, ISO 125, 1/250 sec.
Macrofotografie van insecten, in dit geval twee icarusblauwtjes. Ze vertellen het verhaal zelf al, ze zorgen voor nageslacht. Je ziet duidelijk het verschil tussen het mannetje en het vrouwtje en je ziet eveneens goed hoe de paring in zijn werk gaat.
Icarusblauwtjes, Zuidermeerdijk (Flevoland)
f7.1, ISO 320, 1/1000 sec.
Verandering van perspectief (birdseye) en de abstractie van de rijen tulpen maken de foto interessant. De toevoeging is de haspel die een regenboog creëert en dat is precies wat de foto ‘af’ maakt.
Tulpen, Noordoostpolder
f2.8, ISO 100, 1/800 sec.
Bovenstaande voorbeelden zijn slechts een greep uit de talloze soorten en onderwerpen van fotografie. Kijk voor meer rustig rond op mijn website.
Wat betekent fotografie voor mij.
Ik schreef in de introductie al dat ik eigenlijk een camera wilde hebben om dierbare momenten vast te leggen. Dat doe ik nog steeds, maar het is allang niet meer de reden dat ik ben gaan investeren in kennis, ervaring en uiteindelijk, apparatuur.
Ik kan nog geen harkpoppetje tekenen, ik kan beter een muur schilderen dan een figuurtje en ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik nog nooit een asbak gekleid heb. Toen ik mijn eerste camera wilde leren kennen en de meest simpele dingen ging fotograferen, ontdekte ik dat toch creatiever ben dan ik dacht.
Elke keer als ik ga fotograferen, ben ik op zoek naar verbetering. Een veelgehoorde uitspraak onder fotografen is wel dat je de mooiste foto nog moet maken. Als ik ga fotograferen ben ik zo gefocust op het (zoeken naar) het onderwerp, het bepalen van de compositie en instellingen en het bedenken hoe het ook nog anders kan. Bedenken hoe je iets in beeld kunt brengen waardoor het de moeite van er naar kijken, waard is. Maar het is ook het genieten van een prachtig moment, zoals een ijsvogel voor de lens. of een indrukwekkende kerk.
Door te fotograferen ben ik veel meer gaan letten op mijn omgeving. Ik had nog nooit een icarusblauwtje gezien omdat het zulke kleine vlindertjes zijn dat, als je een vluchtige blik werpt op een veldje met onkruid, je ze echt niet ziet vliegen. Ik kijk niet alleen naar het landschap, maar ik zoek ook verschillende elementen in het landschap, ik probeer mijn perspectief te veranderen om een breder beeld te krijgen.
Doordat ik heel erg opga in de beleving, kan ik mijn hoofd leegmaken, even aan iets anders denken. Ik heb een hoop leuke mensen ontmoet tijdens mijn tochtjes in natuurgebieden waar ik weer van geleerd heb en waardoor ik ook nieuwe plekjes ontdekt heb.
Tot in 2017 een op het eerste gezicht simpele hernia roet in dat eten gooide.
Vier uur wachten op nog geen minuut ijsvogel. Maar het was het wel waard. Niet alleen door de foto, waar ik heel blij mee ben, maar ook door het gezelschap terwijl ik wachtte op dit blauwe monster.
IJsvogel, Lepelaarplassen.
f8, ISO 640, 1/500 sec.
Landschapsfotografie is best een uitdaging, want hoe trek je de aandacht van de kijker? In dit geval maakt de sluierbewolking de lucht interessanter en trekt je nog meer naar de kliffen toe. Wat ligt er achter de kliffen?
Cliffs of Sleave League, Ierland
f10, ISO 125, 1/250 sec.
Macrofotografie van insecten, in dit geval twee icarusblauwtjes. Ze vertellen het verhaal zelf al, ze zorgen voor nageslacht. Je ziet duidelijk het verschil tussen het mannetje en het vrouwtje en je ziet eveneens goed hoe de paring in zijn werk gaat.
Icarusblauwtjes, Zuidermeerdijk (Flevoland)
f7.1, ISO 320, 1/1000 sec.
Verandering van perspectief (birdseye) en de abstractie van de rijen tulpen maken de foto interessant. De toevoeging is de haspel die een regenboog creëert en dat is precies wat de foto ‘af’ maakt.
Tulpen, Noordoostpolder
f2.8, ISO 100, 1/800 sec.
Fotografie als afleiding
Een hobby krijgt een andere lading als er op andere vlakken in je leven iets ingrijpends gebeurt. Opeens is het niet alleen maar een leuke invulling van je vrije tijd, iets wat je doet naast je werk. Opeens is je hobby ook een middel om even aan wat anders te denken, om de focus te verleggen, om afleiding te zoeken.
Ik leef met een fysieke beperking, maar fotografie blijft een plek houden in mijn leven. Niet alleen meer door het daadwerkelijk fotograferen, maar ook door het schrijven erover.
Daar waar ik voorheen dagen rondhing in natuurgebieden als de Oostvaardersplassen, we regelmatig uitstapjes maakten of op vakantie gingen, zoek ik nu naar plekjes dichtbij, plekjes die voor mij goed te bereiken zijn. Dronefotografie biedt ook meer mogelijkheden voor me en ik verleg de focus meer op dingen die voor mij nog steeds goed te doen zijn, zoals landschapsfotografie.
Een uurtje fotograferen betekent niet dat het beter gaat met me, het betekent voor mij wel een uurtje even aan niks anders denken dan aan cameratechniek, compositie, belichting etc. Mijn opgedane kennis gebruiken, creatief zijn en achteraf bedenken wat ik beter had kunnen doen. Uitstapjes geven energie, maar kosten ook energie en leveren napijn op. Dat is en blijft de keuze die je maakt. Maar zolang het het waard is, is het niet erg.
Fotografie als afleiding dus. En dat voelt elke keer weer heerlijk!
Het aquaduct bij Harderwijk van bovenaf gezien. Een verrassend en leuk gezicht, wat je normaal nooit te zien krijgt.
Aquaduct Veluwemeer.
f/2.8, ISO 100, 1/240 sec.
De graanoogst van 2021 met een oldtimer op een mooie avond in augustus. Ook agrarische fotografie blijft me trekken.
MF 760 combine van Stichting Polderpioniers in Swifterbant
f/4, ISO 500, 1/2000 sec.
Ik ben en blijf fan van zonsondergangen en zonsopkomsten. Hier zien we de lucht na de zonsondergang. Een foto met lange sluitertijd, want ook dat vind ik leuk om mee te experimenteren.
Ketelbrug, gezien vanaf de Noordoostpolder
f/22, ISO 100, 89 sec.
Dronefotografie is voor mij een manier om te fotograferen met heel weinig lichamelijke inspanning. Ideaal!
Schokland (Noordoostpolder) in de sneeuw
f/2.8, ISO 100, 1/1000 sec.
Fotografie is gewoon leuk!
Fotografie is dus gewoon leuk. Maar voor mij betekent het inmiddels meer dan alleen maar een hobby. Het is een afleiding, een stimulans om even een frisse neus te halen en het is en blijft leerzaam.
Er zullen dus altijd nieuwe fotoseries blijven komen op de website, misschien wat minder frequent, maar ik blijf fotograferen!
hoi Denise, ik fotografeer al jaren maar sinds 5 jaar heb ik een betere systeemcamera gekocht met wisselbare lenzen wat me fotografie naar een standje hoger heeft gebracht.
ik heb zelf een psychische stoornis na het overlijden van me hond moest ik iets gaan doen en dat werd fotografie, al kwam ik er heel snel achter dat ik stopte me denken als ik op zoek was naar een mooi foto en dat was voor mij vreemd gezien mijn hoofd nooit stil staat.
maar wel fijn.
dus toen ik je verhaal las dacht oh ik ben niet de enigste… maar begreep je verhaal wel en daarvoor mijn dank.
ik hou van vogelfotografie en natuurfotografie,, en me favoriet zijn paddenstoelen in de herfst dan fiets ik naar een bos en ben lekker op zoek naar die ene aparte paddenstoel…
ik wens je het allerbeste toe met je fotografie.
gr Conny